Bommen op Amsterdam

Het zou me uit het hart gegrepen moeten zijn. Collega Tonkens, momenteel bijzonder hoogleraar aan de Universiteit van Amsterdam, trekt in de Volkskrant aan de bel over het dramatische gebrek aan kennis van studenten in het Hoger Beroepsonderwijs. Nee, ze kunnen niet alleen niet schrijven en rekenen, zoals we al wisten, ze weten ook niets, en dat komt door het competentiegericht leren. Het is kommer en kwel, vind ik. Ook.

Hoe erg het is weet Tonkens, ter lering en vermaak, uitvoerig te illustreren. HBO studenten, het zou grappig zijn als het niet zo treurig was, denken dat de politie de wet maakt, de aarde rond de maan draait, dat (proest) een lustrum een soort kanarie is, Spinoza de spinazie uitvond en dat Amsterdam in de Tweede Wereldoorlog gebombardeerd is.

Heel dom, natuurlijk, en een ramp voor Ons Volk. Een ramp, nee, een tragedie, dat zo iemand hoogleraar kan worden aan, godbetert, de Universiteit van Amsterdam! Die stad is tijdens de Tweede Wereldoorlog namelijk wel degelijk, nota bene herhaaldelijk, gebombardeerd. Dat kun je weten natuurlijk, of niet weten. Als je het weet is het mooi. Als je het niet weet, en in Amsterdam woont of gewoond hebt, dan is dat tamelijk dom. Als je ergens anders woont is het eigenlijk ook weer niet zo vreselijk dom.

Als je je onkunde echter etaleert in een stuk over de gebrekkige algemene ontwikkeling van anderen, dan is er iets goed mis. Natuurlijk heeft Tonkens gelijk als ze stelt dat mensen veel te weinig weten en dat dat erg is. Maar wat me zorgen baart is dat ze zich, blijkbaar, geheel ten onrechte geen zorgen maakt over haar eigen kennis -in ieder geval niet genoeg om even in, pakweg, de wikipedia te kijken. En dat ook ter redactie van de Volkskrant, te Amsterdam, niemand bedacht heeft dat deze wel heel erg bijzondere hoogleraar misschien uit haar sociologische nek kletste. Ik hoop dat ze haar geen college laten geven, bij de UvA, maar ik vrees het ergste.

Of lees ik het niet goed? Het zou kunnen dat Tonkens dit soort domme fouten expres in haar stukje heeft geplant, om heel subtiel de draak te steken met allerlei onheilsprofeten die beweren dat het met de jeugd van tegenwoordig nooit meer goed komt. Haar erbarmelijke schrijfstijl doet het wel vermoeden. Kennis weet je, volgens de Tonk, en klaagzangen bevestig je. Ja, het staat er echt, dus misschien is juist zij slim, en ben ik dom, omdat ik haar briljante ironie helemaal niet doorzag.

Wie Joost kent, mag het zeggen. (Bonusvraag voor studenten: wie bedacht deze uitdrukking en waarom?)