Scrollt u voor de aardigheid eens naar beneden. Ziet u het ook? Niemand, maar dan ook echt niemand, reageert op de stukjes die ik hier met enige regelmaat achterlaat. De verklaring lijkt voor de hand te liggen: niemand leest mij. Bij mijn korte bezoeken aan het vaderland in de afgelopen jaren gaven echter opvallend veel mensen te kennen deze stukjes wel te lezen, en hadden enkelen nog de euvele moed te beweren dat ik te weinig, en vooral te weinig frequent schreef.
Wat kan hier aan de hand zijn? Ik heb er een weinig over nagedacht. Het zou kunnen dat ik zulke leuke, afgeronde en sublieme blogstukjes schrijf dat niemand het aandurft iets op of aan te merken. Echt waarschijnlijk is dat echter niet. Ik ben al sinds jaar en dag leuk en subliem, en op goede dagen nog afgerond ook, en dat heeft niemand ervan weerhouden door mij heen te snateren, overbodige meninkjes te debiteren, of anderszins op mijn gesproken of geschreven uitlatingen te reageren. Of het aan uw domheid, durf of doorzettingsvermogen lag durf ik niet met zekerheid te zeggen, maar aan weerwoord heb ik nooit gebrek gehad.
Nee, ik ben tot de conclusie gekomen, ook omdat mij maar weinig rouwkaarten bereikten, dat u in het vaderland collectief hersendood bent. Trek ik mij dat aan? Nee! Ik pas mij aan. Zodra ik tot mijn briljante inzicht was gekomen, belde ik dan ook mijn lijfarts, om voor mijn schare aan hersendode bewonderaars een verzetje te organiseren. U heeft dat niet altijd in de gaten, en zeker nu niet meer, maar noblesse oblige en ik zet mij derhalve altijd naar beste eer en geweten voor u in.
Mijn lijfarts, ondertussen, stribbelde tegen. Hoe ver was ze niet reeds gevorderd met haar proefschrift Physical Beauty and Superior Intelligence: A Case Study of Ralf Futselaar? Moest ze zich nu, alleen om wille van deze modieuze epidemie, op hersendood gaan toeleggen? Maar ik was onverbiddelijk.
Daarom, speciaal voor u, en ik reken erop dat u komt opdagen, komende woensdag, 7 juli vanaf 13:15 in het Academiegebouw te Groningen. De promotie van Drs Mijntje Nijboer, op het proefschrift Early effects of brain death on kidney injury and outcome after transplantation. Komt dat allen, zelf hersendood of niet, horen en zien!
zondag 4 juli 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
5 opmerkingen:
Hoewel je moeder hardnekkig volhoudt dat het alleen het Martini was, weet ik dat ik tijdens mijn recente ziekte in tenminste acht ziekenhuizen heb gelegen, onder andere in Gent, in Miami en in een veldhospitaal in de Noord-Ooostpolder, maar ook in Zwolle. En ook aan de beademing! Dus het kan best zijn dat jouw Mijntje mij daar ook onder handen heeft gehad.
(ziezo, gereageerd)
Het is niet dat u geen aanhangers heeft, ze zijn echter buitengewoon gedwee. De vraag roept zich wellicht op wat u dan aan zulke discipelen heeft, maar ik kan slechts antwoorden dat we uw uitspraken vastleggen om ons in later en moeilijker tijden tot gids te dienen. Er doorheen kletsen zou natuurlijk een doodzonde zijn.
Je wilt ook niet te veel aanhangers hebbben. Voor Jezus (toch niet de minste der demagogen) bleek 12 al een te veel te zijn.
Soms is een weblog gewoon mooi om te lezen, en zijn reacties overbodig. In een mooi boek ga je ook niet in de kantlijn zitten schrijven om het later per post bij de auteur te laten bezorgen.
Quote Ralf: 'Niemand, maar dan ook echt niemand, reageert op de stukjes die ik hier met enige regelmaat achterlaat.'
Regelmaat?
ter bepaling van het aantal regels dat op een bladzijde gaat???
Van vaste orde is in ieder geval geen sprake.
Toch een reactie.
Een reactie posten